Op de huid gezien is Watertanks in New York: de Kunst van Water een kunstproject dat zowel gaat over vorm als over inhoud. Form follows function, maar dan veel ruimer geïnterpreteerd. Watertanks in New York: de Kunst van Water is een project over een FASCCOM: een fascinatie die uitnodigt tot communicatie. Communicatie is noodzakelijk om betekenis en inhoud te geven aan de waarneming. Deze manier van communiceren nodigt uit tot anders kijken en is van belang om kennis te ontwikkelen en inzicht te verdiepen. Watertanks in New York: de Kunst van Water is bedacht en uitgewerkt door Ineke Hauer.
"In mijn huidige werk gaat het er om alledaagse objecten uit hun context te halen waardoor ze ongewoon worden en opvallen. Ik volg mijn intuïtie, noem het mijn ‘innerlijk oog’, en zie wat voor mij betekenis heeft door er bij stil te staan en het te vangen in mijn beeld. Deze verbeelding beoogt contact te leggen met de toeschouwer. Hopelijk raakt het iets in de ander. Dat moment van raken is communicatie. Vindt die niet plaats, dan is er geen betekenis."
In haar eerste handgeschreven FASCCOM (dag- annex werkboek) schrijft Ineke Hauer: "Het gewone, de watertank bijvoorbeeld, ongewoon maken, zodat het aandacht trekt en de uitnodiging tot kijken, echt kijken, niet meer is te negeren. Een object uit z'n alledaagsheid halen. Een alledaagsheid die prettig is, omdat die zo vanzelfsprekend is dat je er niet over hoeft na te denken, maar die ook gemakzuchtig maakt en je voorbij laat gaan aan wat is. In feite is niets vanzelfsprekend. Voorbijgaan aan wat is leidt tot onvrede, geen genoegen nemen, altijd verder willen reiken dan verstandig is. Waar het mij om gaat is: tijd nemen om ergens bij stil te staan. Kijken om te kunnen zien. Dat geeft de onderzoekstocht van mijn fascinaties zeggingskracht."
inhoud: